با یه دوستام که ایران است داشتم تلفنی حرف می زدم. مدتها بود ازش خبر نداشتم. از طریق فیسبوک پیداش کردم. احوال خانواده اش رو می پرسیدم. همه رو گفت خوبند بجز یکی از برادراش. گفت آره اون تو زندگیش شکست خورد. گفتم مگر چه شده است؟ گفت جدا شده. به او گفتم چرا این حرف را میزنی جدایی یعنی شکست نیست. یه زندگی جدید است با مرحله ای دیگر. چرا باید فکر کنیم که هر کی که جدا میشه یک فرد شکست خورده است. با شرایط زندگی کنونی مردم، کم شدن تحمل و ماشینی شدن، جدایی یک مسئله نیست بلکه یک انتخاب است. انتخابی که نشانگر با هم کنار نیامدن دو نفر است. جدایی، جدایی نیست. بلکه گرفتن فاصله از یک سری اختلاف عقیده هاست. بخش مفید زندگی حدودا ۵۰ سال است. چنانچه بخواهیم ۴۰ سال آنرا با جنگ و دعوا بگذرانیم، چه زندگی ای کرده ایم!؟ من مشوق نیستم اما مخالف هم نیستم. اعتقاد به آزادی فکر و انتخاب دارم. اعتقاد به استقلال فکری دارم که با پهنا دادن به این استقلال فکری، بسیاری از مسائل جانبی حل خواهد شد.

او را به حال خود بگذاریم. چرا مدام پشت سرش سخن می رانیم که چرا جدا شده است. از نظر او، این بهترین تصمیم بوده است. پس به تصمیمش احترام بگذاریم.

این پست را مدتها قبل نوشته بودم. داشت خاک می خورد.

روز معلم هم بر همه دبیران زحمت کش

مبارک باشد.

با تشکر از خوا برای یاد آوری.

بعد از ۹ سال زندگی در اینجا بلاخره قرعه به ناممان درآمد و پریروز نامه اومد که ژوری شدم. 

طبق قوانین دادگاههای آمریکا هیئت ژوری از ۱۲ نفر تشکیل می شود که معمولا  ۶ نفر مرد و ۶ نفر زن می باشند. انتخاب هیت ژوری بعهده دیوان عالی قضایی است که بر حسب تصادفی از میان مردم انتخاب می شوند. معمولا دادگاههای کوچک ژوری ندارند اما دادگاههای جنایی و قضایی حتما ژوری تصمیم گیری می کند.

دادگاه هم معلوم نیست که چه نوع دادگاهی باشد. اگر قتل باشد که من یکی نیستم. اصلا نمی توانم تصمیمات کبری بگیرم. البته کالیفرنیا قانون اعدام ندارد هر چند مجرم هم باشد باز هم اعدام نمی شود. اما بلاخره در دادگاهها همیشه قضاوت اشتباه می شود.

مدتی قبل زنی دختر خرسالش را کشته بود اما  دادستان هیچ مدرکی را نتوانست ارائه بدهد که ثابت کند او کشته و با اینکه همه به نوعی میدانستند که او اینکار را کرده اما هیئت ژوری که از مردم معمولی بود گفت او بی گناه است  و آزاد شد. البته اعضا هیئت ژوری آن داد گاه خاص، خودشان یکماه در هتلهایشان محبوس بودند که نه اخبار ببینند و نه مصاحبه شوند که مبادا تحت تاثیر افکار عمومی قضاوت کنند. حتی با خانواده هایشان هم در تماس نبودند.

فقط این، خیلی بد هنگام اومد چون هم هنگام امتحانات است و هم سفری در پیش دارم. بخاطر همین تقاضای  تعویق کرده ام که فقط یکبار می توان درخواست کرد. اگر هم خودم را معرفی نکنم هم جریمه و هم زندانی خواهم شد!! هر چند از سر کار باید برای ژوری شدن حتما اجازه بدهند اما گفتم اگر دادگاه بر حسب اتفاق طولانی شد حداقل سفرم را از دست ندهم. 

منبع عکسها گوگل (عکسها تزئینی است).

----------------------------------

پ.ن.۱- تازه فهمیدم که بله قانون اعدام در کالیفرنیا هنوز هست. قرار بود عوض بشه!!!

یادم رفت این عکسهای غم انگیز را که سال گذشته از کوچه های خوانسار گرفتم به اشتراک بگذارم.

این پارک کوچک کنار رودخانه بین شازده احمد و خیابان امام. اسم کوچه را نمی دانم.

اینهم زباله دانی اهالی محلی نزدیک حمام صحرا.

فردا یکشنبه ۲۲ آوریل روز زمین است. بیایید همه با هم این روز را پاس بداریم. بیایید همه باهم هر روزمان را روز زمین بدانیم.

- با روند کنونی برداشت از جنگهای آمازون، حدودا در سال ۲۰۲۵ جنگلهای آمازون از بین رفته اند.

- با روند کنونی افزایش دی اکسید کربن به اتمسفر، در حدود سال ۲۰۵۰ قطب شمال از یخ خالی خواهد شد.

- منابع آبهای زیرزمینی تا آخر این قرن از بین خواهند رفت.

پس بیایید سهمی داشته باشیم در زنده کردن زمین و برای گذاشتن چیزی برای فرزندانمان:

- در مصرف آب صرفه جویی کرد.

- تا می توان درخت کاشت.

- از رانندگی غیر ضروری خودداری کرد.

- حتی المقدور از وسایل نقلیه عمومی استفاده کرد.

- مصرف انرژی را به حداقل رساند.

- وقتی از اتاق خارج می شوید چراغها و مونیتور کامپیوتر را خاموش کرد ، وسایل الکتریکی (وقتی از آنها استفاده نمی شوند)مثل شارژر موبایل رادیو ، تلویزیون، وسایل برقی داخل آشپزخانه نظیر پلوپز، قهوه و چای ساز را از برق کشید.

- در زمستان بجای باز کردن پنجره، شوفاژ یا بخاری را کم کرد.

- در تابستان بجای باز کردن پنجره، کولر را کم کرد. بخصوص در ادرات که معمولا ما فکر می کنیم همه چیز مجانی است.

- در مصرف کاغذ صرفه جویی کرد.

- لوازمی خریداری کرد که حداقل بسته بندی دارند.

- کاغذ، شیشه، قوطی های فلزی ، و بطری های آب و نوشابه را بازیافت کرد.

- از خرید بطری آب و ظروف یکبار مصرف شدیدا خودداری کرد. بطری ها و پلاستیک های غوطه ور در اقیانوس آرام و اطلس هر کدام به اندازه دو برابر سایز ایالت تکزاس است. پلاستیک در طبیعت خیلی دیر تجزیه می شود و سرطان زا نیز هست. بجای آن می توان از بطری ها ی آلومینیومی و ظروف چینی استفاده کرد.

- محیط را تمیز نگه داریم.

روز زمین مبارک.